| Main » Articles » My Poetry » My Lyrics |
Հայրենասիրական-Քաղաքական Բանաստեղծություններ 2
«ՎԻՇԱՊՆԵՐԻ ՊՈՒՐԱԿՈՒՄ» «ղայդին»շենք են կառուցում՝«թրաշելով»ծառերը:
Հերիք կտրեք մեր ծառերը
..... ես ձեր տիրոջ մերը Լսեք,հիշեք մեր բառերը՝ Մենք ենք այս քաղաքի տերը... Ն.Ա:30.11.10.Հայֆա,Իսրայել: ՀԱՆՑ ՆԱՀԱՏԱԿ Չէ,ես այսպես չեմ դիմանա
Ինքս ինձնից ձեռ չեմ քաշում Հոգիս խռով,տակն ու վրա Ինձ,հայրենի տունն է կանչում: Կանչում է ինձ գիշեր ցերեկ, Երազներիս մեջ անհանգիստ, Ու կարծես թե միայն երեկ Դուրս եմ եկել ես մեր տնից: Ես դուրս եկա,հույսով,որ լոք Կարճ ժամանակ պիտ հեռանամ, Կարծում էի ,շուտով,բարվոք՝ Պիտի փոխվի կյանքը անհամ: Այս ինչ եղավ,այսքան երկար՝ Մեկը երկուս դեռ չի դառնում, Չկա նոր շունչ,կյանք կենարար Գողն ու բոզն է ղեկավարում: Էս ժողովուրդն էլ ինչ անի, Ոնց դիմանա,ուժ չմնաց, Ոնց թալանի դեմն առնի, Ոնց աշխատի մի կտոր հաց: Ախ դուք կոչյալ ղեկավարներ Քրքրեցիք ազգը հայոց, Նորից փախուստ ,տաս հազարներ Թողած կարոտ,տուն,օրորոց, Հեռանում են մարդիկ խռով, Հեռանում են աչքը ետեւ, Կեղտ օլիգարխ՝ քո պատճառով, Հեռանում են,որովհետեւ՝ Էլ չմնաց մի սրբություն, Եկեղեցի կամ դատավոր, Էլ չմնաց համբերություն, Կին երեխա,մարդ բախտավոր... Չէ,հույս չկա,ինչ որ այն չէ Մեր ցանածի բերքը սա չէ Հավայ մարդիկ դարձան աղա Թողնելով մեզ հույսը վաղվա` Որ կբացվի արեգակը, Որ կյանք կառնի մեր նավակը, Ու դուրս կգա մեծ օվկիանոս, Որ կունենանք կյանքի փարոս, ՉԷ՜... Սուտ դուրս եկավ այս բոլորը, Ընկանք ջրի մեծ ոլորը, Ու լռվեցինք, անհիշատակ, Երեւում է, հանց նահատակ... Նուբար Ասլանյան:29.12.10.Հայֆա,Իսրայել: Հարգարժան տիկ.ՍՈՆԱ ԱՐՇՈՒՆԵՑԻ : Շնորհակալ եմ եւ զգացված այդքան գեղեցիկ բանաստեղծութուն, նվիրումիդ՝ իմ
«ՀԻՄՆ ԱՐՑԱԽԻՆ» բանաստեղծությանս առթիվ: «Քարով խփիր»...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Հաճելի էր,նաեւ՝ հուզիչ, Կրկին՝ «թաղեմ բախտի տերը», Մեկս՝ այստեղ,մյուսս՝ այնտեղ, Ես Լևոնի տիրու մերը... Այսպես ստացվեց.պիտ տառապենք, Տնից տեղից հեռու,«մոտիկ», Եվս մի քիչ հույսով ապրենք, Մտքով գնանք պայծառ գալիք.... Ն.Ա.Հայֆա,Իսրայել: 14.04.10. Թուրքիան եւ Իսրայելը իրար վրա մատ թափ տվեցին 13.01.09.
Մեկը մեկին կանչեց «գործի»,
Ասաց,-կարա՞ս,հլա փորձի
Ու սա մտավ մյուսի տակը,
Դե իսկ նա էլ՝ սրա ծակը:
Էսպես երկար,առ ժամանակ,
Մեկը՝ մյուսին-երկար բարակ,
Հա ջան ասում,հա ջան լսում,
Ուրիշներին գցում,տշում:
Ու մի օր էլ իրար կպան՝
Էլ հերն ու մեր,էլ գյոթվերան,
Մեկը մյուսին մատ թափ տվեց,
Հինն ու նորը իրար խառնեց:
Ու նրանցից մեկն ասաց՝
Ինչ էլ անես,լավ իմացիր,
Քեզ կդարձնեմ շուն պպզած,
Էլ ճար չունես,դե դիմացիր
Կոխելում եմ մինչ քոք խրած:
Ինչ էլ անես,դու իմ ղազն ես,
Փիտտելու եմ մինչեւ բողազ
Որ մյուս անգամ խոնարհ լինես,
Ու իմ վրա մատ թափ չտաս...
------------------------------------------------------------------------
Այստեղ ինչն է գլխավորը,
Կամ թե ով է մեղավորը
Է,քեզի ինչ, Ներսես աղպար,
«Թրաշդ» ըրե քեզի համար:
Ն.Ա.13.01.09.
Երբ ձին ու ջորին կռվում են,մեջտեղը միշտ էլ էշն է տուժում:
Վայ մեեեեեեեեեեեեե Կռիվ«մեծերի»մեջ
ԷՔՍՊՐՈՄՏ
Ու կռվեցին ձին ու ջորին
Իրար վրա մեղք բարդելով
Էլ հին ու նոր մեջտեղ բերին
Օխտը պորտը հայհոյելով:
Չէին կիսվել շահերի մեջ,
Մեկը՝ ավել,մյուսը՝ պակաս
Թալան,թալան,էսպես անվերջ
Ժողովրդին մեծ պատուհաս:
Ախ,պատմելու շատ բաներ կան
Խեղճ ժողովուրդ ,դու ինչ անես
Նվազ ես դու,անօգնական
Նորից,նորից դու պիտ տուժվես
Սա նոր բան չէ,միշտ է այսպես
Մեր մոտ,ձեր մոտ,կամ այլ երկրում`
Ձին ու ջորին երբ կռվում են
Մեջտեղն միշտ էլ «էշն» է տուժում...
Նուբար Ասլանյան.Հայֆա,Իսրայել: 18.09.10
ՍԱ,ՀԵՆՑ ԱՅՆՊԵՍ
(Իրանի Նախագահը ՄԱԿ-ում իրեն «լավ» չի պահել:
Ու դուրս եկավ դռնից ՄԵԾԸ
Հետեւից էլ մազոտ էծը,
Եւս մի խումբ՝ հեզ ու խոնարհ,
Հանկարծ Մեծը չնեղանար:
Իսկ դե Փոքրի հեչ վեջը չէր,
Սկսել էր,պիտ շարունակեր՝
Առավ,տվեց,հասավ բաշուն
Խնդիր ուներ՝ թողնել անքուն:
Փաստեր բերեց խելքով իր պարզ
Թեեւ գիտեր՝ կկոխեն թարս,
Բայց թե այնպես,ասա՛ց խոսքը,
Ու սկսվեց դռնից հոսքը...
էս բոլորը,լավ,հասկացանք
Ինչ պիտ լինի Փոքրի վերջը
Կտան նրան անվերջ տանջա՞նք
Թե՞ կփոխեն «կյանքի էջը»...
----------------------------------
«Այստեղ ինչն է գլխավորը»
Նորի՛ց,թույլն է մեղավորը,
«Ոնց թե դու իմ շանը զարկես»
Կոխելու եմ,դե հիմա տես...
«Ասավ հասավ գառանը»
Վարի գնաց......Իրանը...
25.09.10 ՆԱ,Հայֆա,Իսրայել:
ԿԻՍԱՏ ՄՆԱՑ ՄԵՐ ԳՈՐԾԵՐԸ
Թուրքի մորը շատ եմ սիրում,
Էլ ավելի շատ՝ աղջկան,
Որ երկուսին թաղեմ հորում,
Քոքից կտրեմ՝ էլ ծիլ չտան:
Ժողովրդի հետ՝ գործ չունեմ
Կան զանազան մեծամեծեր
Դրանց տիրու մերը .....
Որ գործեցին նման մեղքեր:
Եւ այսօր էլ,էդ նույն թորքն է,
Հում հում կուտեն,եթե թույլ տաս՝
Դրա համար էլ մեր պարտքն է՝
Դու,Հայաստան՝ պիտ զորանաս...
Քեզ սխմել են աջից,ձախից
Ներսից,դրսից,ծովից անդին,
Պիտի դուրս գաս նրանց հախից,
Պիտի դեմ տաս նրանց պատին,
Քեզ Առաջնորդ է հարկավոր,
Որ սլանանք դեպի Արեւ
Որ պարտքերը մեր դարավոր
Մարենք,հետո,ասենք ԲԱՐԵՎ...
Ախ,երանի օրը կգա,
Բավական են երազները,
Եւս մի քիչ, հույսով մնանք
Կիսատ մնաց մեր գործերը….
ՆԱ:29.09.10,Հայֆա,Իսրայել
ԱԶԱՏ ԱՇԽԱՐՀՆ ԱՅՆ ՕՐԻՑ, ԵՐԲ ԲԱՆԱՁԵՒՆ ԸՆԴՈՒՆԵՑ... փայտփորիկ գրել է:
Վայ Ամատունի ջան մուրազդ փորդ մնաց հա՞,Հայաստանին լրիվ չեն կոխել հա՞,որովհետեւ ԱԶԱՏ ԱՇԽԱՐՀՆ ԱՅՆ ՕՐԻՑ, ԵՐԲ ԲԱՆԱՁԵՒՆ ԸՆԴՈՒՆԵՑ... «Քաջ նազար»լեւոնիկին իսկի շան տեղ չդրեց, «Մանր մունր»մաժեցին,օրենքներով ՄԵԾ սեքսի Հետ դարձ՝ դեպ տուն ղրկեցին,դե,հետն էլ ասին՝ քսի՛ Բայց դե արդեն չկա ուժ,սրան նրան կծելու Ոչ մի քսի չի օգնի,Հայաստանն է հաղթելու: Իսկ Եւրոպա՞ն՝ վազն արի,կորցրել է յուր գլուխը Մեջը խելք չի մնացել,հանգած է հրաբուխը... Ն.Ա Հայֆա,Իսրայել:2010 Ի՞ՆՉ ԿՏԱ ԱՇՈՒՆԸ ՇԱՐԺՄԱՆԸ: -փայտփորիկ գրել է: Պոպոկ,պնդուկ,մանդարին՝ լեւոնին ու ալիկին իսկ եթե երաշտ եղավ, կամ էլ կռիսը կերավ, էհ,ինչ ասեմ՝ ձեր բախտից՝ շպրտեցին ձեզ թախտից: ըմբռնումով* մոտեցեք կյանքի օրենքն է այսպես մի քիչ ,քիչըմ էլ դիմացեք ու կլինեք խոնարհ ,հեզ... Դե իսկ մենք էլ մեզ համար երազներով անհամար դիմացից ՝մարշ ածելով դուրս ենք գալու դեպ ԲԱՑ ԾՈՎ!!! -------------------------------------------------- ըմբռնումով* ժողովուրդ,հիշում եք արդյոք,լեւոնը մեզ ասում էր«ըմբռնումով մոտեցեք»:Դե մենք էլ ըմբռնումով մոտեցանք՝ տուն,տեղ,երեխա...պահելու համար ու մեկ էլ ներսի մարդկանց՝ մնացողներին օգնելու համար ամեն մեկս «ցաք ու ցրիվ» եղանք աշխարհով մեկ... Ն.Ա. Հայֆա,Իսրայել: 10.09.09. ԱԶԳԻ ՎԻԺՎԱԾՔՆԵՐԻՆ Այ դուք տկար մտքի թնջուկ, Ասկարիդներ՝ ոռի,փնջուկ, Ուղեղով՝ նեղ,հետույքով՝լայն, Վարտիքը թաց,ծուռ որովայն, Ազգի թարախ,սպիդ,քաղցկեղ, Մտնող սողուն՝ ուղեղով՝ նեղ, Ձեր«մտքերը»ծակ չի փակի, Գլխուղեղից՝ հոտ կա քաքի, Ավարա եք՝ անբան,տհաս Պատին թիկնած դատարկ կարաս: Ձեր պեսները էկան,կերթան, Ե՛ս,կմնամ,կա՛ իմ ճամփան... 17.01.09 armtown.com ՏԽՈՒՐ Է ,ՏԽՈՒՐ Տխուր է, տխուր Դարձել ենք մի բուռ, Դրսում ,թե ներսում Կրակ է թափվում Ուր գնա մարդը , Ուր թաղի դարդը, Ու՞մը բողոքի Կամ ո՞վ կլսի... ................................. Ով մեզ գցեց էս օրը՝ Ես իրա տիրոջ մորը... 30.09.10.Հայֆա.ՆԱ: ԿԵՐՏԵՆՔ ՃԱՄՓԱՆ Երկուսն էին,դարձան՝ երեք, Պուպուլները եկեք, կերեք՝ Իմ թոռների,քաջ,հայկազուն Բարբար թուրքեր՝ բիրտ,վայնասուն: Նրանք են մեր պարտքատերը ...... ես ձեր տիրու մերը, Իմն անցավ,մեծ եմ արդեն Նրանք պիտի ինձ փարատեն: Մեր ուսերի ծանր բեռը, Մնաց բարդենք նրանց ուսին, Նորից, թուրքեր,ես ձեր մերը Դու՛ք սպանիք Ջոչ Ափոին: Բայց այս անգամ չկա պրծում, Պիտի կզեք,էլ չունեք ելք Գիտեմ,բիջ եք ու լպրծուն, Բայց խաղ չկա,կա մեծ վերելք, Որ կանչում է մեզ պայքարի, Հանուն սիրո,զավակների, Հանուն ամեն մի սրբության, Հանուն անկախ մեր Պետության: Ու թոռներիս հետ միասին Կելնի ազգը՝ կին, տղամարդ Եռագույնով հուշերով հին Պիտի կերտի մեր ճամփան հարթ... Ն.Ա.,20.10.10 Հայֆա,Իսրայել: ՔՐԴԵՐԸ ՔԱՆԴՈՒՄ ԵՆ ԴԻՎԱԲՈՒՅՆԻ ՎԱՆՔԸ Քանդում են մեր եկեղեցին, Ես ձեր մորը,ձեր դրացին, Որը անշուշտ թուրք պիտ լինի, Կամ թե չէ քուրդ՝ դմակով բուրդ՝ Հեռու ամեն սրբությունից, Հեռու սրտից,խղճից,խելքից, Ցեղն է նրանց այդ որակի, Իսկ կերպարը՝ ավանակի: Նա ինչ անի,այդպես ծնվեց Գենի հարց է՝ բիրտ,բաբարոս Նրա ,մորը էշը ..... Ու դուրս բերին անցքից բորբոս: Նրան ինչ գութ,ինչ գիտություն, Մոլլան է լոք ի գիտություն Ինձ տանջում է մեկ ուրիշ ցավ. Քոռ եք աշխարհ,խելքով էլ՝ հավ Էսօր, վաղը կզելու եք Բզելու են ձեզ հետեւից Մենք վախ չունենք,հաղթելու ենք Ձեզ են թլպատելու տակից... Նուբար Ասլանյան.Հայֆա,05.11.10. | |
| Views: 3037 | Comments: 3 | Rating: 0.0/0 |
| Total comments: 0 | |