| Main » Articles » My Articles |
| Entries in category: 3 Shown entries: 1-3 |
Sort by: Date · Name · Rating · Comments · Views
|
Նկարում Հայֆայի «ԿԻՆԵՐԵՏ» Լարային քառյակը
Հայֆայի «ԿԻՆԵՐԵՏ»Լարային քառյակը,որ կազմված է տեղի սիմֆոնիկի երաժիշտներից՝ կրկին հյուրախաղերով հրավիրված էր Շվեդիա:Եւ կրկին(ինչպես 2008-ին)իր երգացանկում,ի ուրախություն ինձ,ընդգրկել էր նաեւ իմ ստեղծագործություններից՝ այս անգամ իմ ուսուցիչներ Գրիգոր Եղիազարյանի եւ Գրիգոր Հախինյանի հիշատակին նվիրված թիվ 4 Լարային քառյակս:Ասեմ,որ այս գործը Կիներետը արդեն «հասցրել»էր կատարել Իսրայելում:Օգտվելով հյուրախաղերի հրավիրման հանգամանքից,Սթոքհոլմի հայ համայնքը ցանկություն հայտնեց իր մոտ նույնպես հյուընկալել Կիներետին:Սա էլ «պարտքի տակ»չմնաց ,եւ իմ թիվ 4 Լարային քառյակի հետ միասին, տեղի «Շիստա» եկեղեցում, հայ համայնքի համար կատարեց եւրոպական դասական երաժշտություն եւ, նամանավանդ, Կոմիտաս Ասլամազյանի գոհարներից վեցը՝ «Հոյ Նազան», «Կռունկ»,«Ալ այլուխս»,«Էջմիածնի պար»,«Հաբրբան»
եւ «Կաքավիկ»: Ծրագրի հայկական բաժնի կատարումից առաջ ներածականով տեղի հայ ունկնդրին պատմեցի «Կոմիտաս-Ասլամազյան» մշակումների եւ առհասարակ նրա սկզբնաղբյուրի՝ Կոմիտասի անվան Լարային քառյակի ստեղծման եւ աշխարհահռչակ գործունեության մասին:Եւ բնական ու հասկանալի էր, թե ինչ ուշադրությամբ եւ գոհունակությամբ ընդունվեց այդ ամենը,ապացույցը՝ ջերմ եւ բացականչություններով լի խանդավառ ընդունելությունն էր:Եւ իհարկե այդպիսի ընդունելությունից շատ գոհ եւ ազդված էին կատարող երաժիշտները,իսկ ես հպարտ էի՝ ոչ միայն ինձ համար,այլեւ հայ համայնքի վերաբերմունքից,հանդեպ հրեական Կիներետը եւ երանի թե Հայաստանի ու Իսրայելի հարաբերություններն նույնպես այնքան ջերմ լինեին,ինչպես այդ երեկոյի մթնոլորտը...
 Նկարում՝ Եկեղեցու սարահում՝ ձախից եկեղեցական վարչության ատենապետի տեղակալ Մհեր Մուրադյան,Հայր Դանիել,կոմպոզիտոր Նուբար Ասլանյան եւ Շվեդիայի(Սթոքհոլմի) Թագավորական Տեխնոլոգիական Ինստիտուտի դասախոս,պրոֆեսոր Արամայիս Միրզախանյան:
Համերգից հետո գոհունակության շնորհակալ կեցվածքով ելույթ ունեցան տեղի ՀՕՄ-ի նախագահ,Բեյրութի ամերիկյան համալսարանի շրջանավարտ,ազնվափայլ տիկին Սիլվա Գուլուզյանը, ինչպես նաեւ Սթոքհոլմի Համալսարանի պրոֆեսոր, հրապարա կախոս Արամայիս Միրզախնյանը,որը մի գեղեցիկ պտույտ կատարեց հայ երաժշտության եւ շվեդահայերի վերաբերմունքը առ այն:Ես էլ իմ հերթին,ի հիշատակ մեր հանդիպ ման,տեղի հայ համայնքին նվիրեցի կատարված թիվ 4 լարային քառյակիս պարտիտուրը՝ կատարողների մակագրությամբ,ինչպես նաեւ Իսրայելում լույս տեսած իմ «Մանուշակին» մանկական երգերի ժողովածուն, «Բալլադ Սայաթ Նովաին»(Երազ տեսա),«Հիմն Արցախին»նաեւ տղամարդու եւ կանացի ձայների համար գրված «Կա մի Երկիր» հայրենասիրական չորս երգերիս պարտիտուրներն ու կլավիրները,հույսով,որ «մի օր»հայ համայնքի համար այդ գործերով ելույթ կունենան վաղուց Երեւանից Սթոքհոլմ տեղափոխված,Կոմիտասի անվ.Կոնսերվատորիաի նվագակցող Կարինե Գեւորգյանն ու երաժշտական ուսումնարանից երգչուհի Ստելլան,որոնք եւ իրենց ելույթով եզրափակեցին այդ օրվա գեղեցիկ երեկոն: Ստոքհոլմահայ կուռ համայնքը կարոտ է եկեղեցու:Եւ մինչ կլուծվի նորակառույց հայ եկեղեցու հարցը,որոշվել էր հոգեւորական ունենալու խնդրանքով դիմել Ս.Էջմիածին:
Նկարում՝ ՀՕՄ-ի Ատենապետուհի Սիլվա Գուլուզյան
Եւ եկեղեցական վարչության ատենապետ ժրաջան,աշխատուժով լի տիկ.Պերճուհի Վարդանյանի «սրարշավ»երթը դեպ Հայաստան եւ հանդիպումը Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի հետ ավատվել էր նրանով,որ Վեհափառը հարգել էր շվեդահայերի խնդրանքը, արդյունքում համայնք ժամանեց Հայր Դանիելը,որն էլ համերգի մյուս օրը,նույն «Շիստա»եկեղեցում(մինչեւ կառուցվի հայկականը,օգտվում են շվեդական եկեղեցուց) խաղողի օրհնման արարողությանը նվիրված պատարագ մատուցեց լեփ լեցուն խորանում:Պատարագից հետո թեթեւ հյուրասիրություն եւ ազգահայրենասիրա կան երգեր,որոնց հետ «շատ ջերմ հարաբերությունների մեջ է»շվեդահայ համայնքը: Արժե նշել,որ թե ՀՕՄ-ի եւ թե եկեղեցական վարչության անդամները,եթե չհաշվենք նախկին հայաստանաբնակ ,ազգային գործերին այնքան նվիրված Մհեր Մուրադյանին, ապա հիմնականում կանայք են,եւ շնորհիվ Սիլվա Գուլուզյանի կազմակերպչական ջղի եւ գործին անմնացորդ վերաբերմունք-նվիրվածության,ազգանպաստ տարվող աշխատանքները առկա են,որոնց մեջ անշուշտ իր տեղն ունի կապը Մայր Հայաստանի հետ:
 Նկարում՝ Պատարագ խաղող օրհնեքին նվիրված շվեդական «Շիստա» եկեղեցում
Գեղեցիկ է Սթոքհոլմը, գեղեցիկ է Շվեդիան իր ծովային եւ հատկապես անտառաշատ տարածքներով,բարի են նրա մարդիկ՝ հյուրասեր եւ հարգալից,նաեւ ժպտերես:Եւ այս բարիքներից էր,որ օգտվեցի նաեւ ես՝ շնորհիվ հայ համայնքի ղեկավարության անչափ հոգատար ուշադրության,որի շնորհիվ վայելեցի վերը նշածս բնության արժանիքները եւ մարդկանց հյուրասեր ժպիտը:
 Նկարում՝ Հայաստանի Հանրապետության և Իսրայելի կոմպոզիտորների միության անդամ Նուբար Ասլանյանը Սթոքհոլմում
Վերջում կուզեմ մասնավոր շնորհակալությունս հայտնել տեր եւ տիկին Մարդայան ընտանիքին,որոնք հյուրընկալելով ինձ, մեկ շաբաթ տարան իմ «բոլոր նազերը»,ինչպես նաեւ վարչության անդամներ, «չափից դուրս»հայ, Հուրիգ եւ Վահե Մագդեսյաններին, որոնք եւ հանդիսացել էին նախնական կապող օղակը(դեռ 2008թվից) իմ եւ ՀՕՄ-ի միջեւ: Հարգելի շվեդահայեր. հայտնելով ձեզ իմ խորին երախտագիտությունն ու շնորհակա լությունը այնքան մարդկային վերաբերմունքի համար,չեմ ասում մնաք բարով,այլ ասում եմ ցտեսություն... Ես ձեզ սիրում եմ.......
Օգտակար լինկեր՝ http://www.armeniskakyrkan.se/
Նուբար Ասլանյան.Հայաստանի եւ Իսրայելի կոմպոզիտորների միության անդամ: Շվեդիա-Սթոքհոլմ.
10.08.-17.08.2010: |
|
ԿՈՐԵԱԿԱՆ ՄՏՈՐՈՒՄՆԵՐ
 |
 Автор Нубар АСЛАНЯН, член Союза композиторов Армении и Израиля Tuesday, 25 August 2009 Господам Давиду Кону и Алексу Векслеру История о том, как вышеупомянутые господа 2 августа 2009 года на своем телеканале "Израиль плюс" под рубрикой "Открытая студия" оклеветали Армению в лице ее правительства, обвинив в том, что потерпевший авиакатастрофу 15 июля 2009 года самолет ТУ-154 (рейс Тегеран - Ереван) якобы перебрасывал оружие, которое должно было по территории Армении через Турцию дойти до Сирии, Ливана - в адрес "Хезболлах". Причиной трагедии, в трактовке упомянутых господ, было именно оружие, воспламенившиеся боеприпасы. Ради справедливости заметим, что источником всей этой клеветы является итальянская газета "Корьере де ла сера"... Во всем этом нет ничего удивительного. Все рассчитано. Нужно отвлечь внимание либо оправдать факт оказания Израилем военной помощи братскому Азербайджану. А потому нужно спустить всех собак на Армению, призвав на помощь доктора "пустопорожни" бакинца Давида Кона, который изречет: "Нужно разбомбить расположенные на территории Армении и перевозящие для террористов караваны оружия и одновременно начать вооружать врагов Армении". Какое уж тут "начать", если процесс идет полным ходом?! Я понимаю, Израилю нужны деньги, как и всем, и время от времени он закрывает глаза на кое-какие вещи. Так, Израиль "забывает", что Турция и Азербайджан не раз декларировали формулу: "Одна нация - два государства". Время от времени Турция открывает свои "священные" уста и чернит Израиль, вплоть до обвинений в геноциде в Дженине, Газе. А Израиль предпочитает молчать. Из стратегических побуждений? Вовсе нет. Просто если бы Шимон Перес в Давосе сказал Эрдогану: да сами вы творцы геноцида - тогда бы хитроумный Эрдоган припомнил ему в Анкаре об отрицании Израилем Геноцида армян. Вот так вот. Так что Израиль перед Турцией всегда будет молчать, пока это в его интересах. И ,главное, не только молчит, но и вооружает другую половину из формулы "Одна нация - два государства". Выходит, одна половина вовсю его кроет, а со второй он лобызается. Короче, получается по еврейской пословице: "Не будь правдивым, будь рассудительным..." Однако вернемся к "нашим баранам". Лиса всегда приводит в свидетели свой хвост, а бакинец Кон - другого бакинца, Алекса Векслера. Приглашает его на контролируемый азербайджанскими евреями канал "Израиль плюс", и так они "утюжат" Армению во славу Азербайджана (и немного Израиля). Разливаются соловьями о несокрушимой, бескорыстной (папа Алиев сказал бы: "вековой...") дружбе Израиля и Азербайджана. Изрыгают проклятия в адрес Армении и Ирана. Несколько слов об Иране. Мой знакомый из МИД Израиля как-то упрекнул нас насчет того, что Армения дружит с Ираном. Я объяснил ему про "темные и холодные" годы, объяснил роль Ирана тогда и прибавил: "А почему Израиль не пришел на помощь страдающему блокадному армянскому народу?" И сам же ответил: "Потому что у Израиля нет интересов в Армении, слишком мало евреев здесь, а в Грузии и Азербайджане уйма..." Кстати, на вопрос, почему у нас мало евреев, я с философским юмором пояснил, что территория Армении ныне слишком тесна для двух умных народов. А потому обосновал, что все проживающие у нас евреи окружены вниманием и почетом, занимают ответственные посты и еще с советских времен Армения по праву гордилась: отсутствием антисемитизма и вытрезвителя. Однако сегодня Израиль, наезжая на стремящийся к созданию атомного оружия (как уверяют) Иран, попутно цепляет и Армению. А проживающие в Израиле азербайджанские евреи не упускают возможности для клеветнических нападок через свои СМИ на армян. Так, в этом плане весьма усердствовал главный редактор газеты "Русский израильтянин", бакинец Петр Люкимсон, пока я не прошелся по нему в письме (послав копии в израильский парламент, МИД, послам Армении и Израиля). Совсем недавно я проехался и в адрес бакинца Иосифа Шагала, опубликовавшего и презентовавшего в Израиле книгу азербайджанского профессора Ровшана Мустафаева, начиненную антиармянской истерией... Чтобы вы лучше представили степень антиармянской деятельности переселившихся из Баку евреев, напомню мероприятие 2004 года в Ереване в Доме-музее Арама Хачатуряна. Тогда, в мае, там состоялся концерт, приуроченный к 56-летию Израиля, присутствовали послы США, России, Израиля и других стран. Звучали речи о дружбе двух народов. Посол Израиля в благодарственном письме назвал меня "послом культуры Израиля в Армении". Однако, когда по возвращении я представил видеозапись концерта в телеканал "Израиль плюс", надеясь, что хотя бы во имя своей страны они это покажут, лента оказалась под сукном. Еще раз я резко отреагировал на измышления в эфире русскоязычной радиостанции "Река", где утверждалось о засилье антисемитизма в Армении. И здесь в ответ молчок на мое предложение дать им интервью и рассказать правду об отношении армян к евреям. Ничего не поделаешь: "демократия - с..." Теперь вот вовсю разгулялись Давид Кон с Алексом Векслером. Врут, суетятся и думают, что в результате всей этой возни появятся дети. Не трудитесь, дорогие соотечественники из бывшего СССР. Вспомним девиз мультфильма про кота Леопольда из нашей молодости: "Ребята! Давайте жить дружно!" Кстати, посол Израиля в Армении (резиденция - Иерусалим), услышав от меня о пируэтах Кона и Векслера, заметил, что "они не принимают всерьез подобное". Так ли? Голос Армении - 25.08.09 |